minimoy'uma

şüphesiz herşeyimi anlatabilceğim eski bir dostumla buluştum bugun.. yine anlattım herşeyi, sanki aylardır görüşemeyen iki dost gitti her dakika birlikte olan iki dost geldi.. sanırım dostluk böyle bir şey, bıraktığın yerden devam edebiliyosan "gerçek dost" olabiliyosun o kişiyle. derdimi tasamı hiç bıkmadan dinledi, canım sıkıldı yine onu buldum dibimde,git dedim gitmedi.kızdım bazen, zorladı beni, ama asla vazgeçmedi. benim minik dostum !

senin gibi insanlar var mı gerçekten ? inan yıllar sonra da görsek birbirimizi biz yine bıraktığımız yerden hiç neşe kaybetmeden devam eder dostluğumuz.. yaptığımız planlar -haince- oynadığımız aptal oyunlar, nişantaşı sokaklarında deli gibi gülmeler, sıla elif ayman.. ben hiç birini unutmadım o sıraları, 10 katlı o tarihi binayı kalbime diktim. her bir katınada sizleri, çok şey öğrendim sizden.. yokluğu, varlığı, azlığı, çokluğu, sevgiyi, nefreti, kavgayı, dostluğu. tek tek değerlisiniz. ama sen farklısın biliyosun bunu :)

en güzel günümüz böyle olsun..

bu iki vapur gibiyiz aslında nadir yanyana geliyoruz.. o denizde bazen kayboluyoruz ama gün gelicek yine aynı limana aynı halatlarla bağlanıcaz. o zamana kadar, seni hep sevicem minik !