19 Şubat 2011 Cumartesi

ne çok yakın ne çok uzak

bir pazartesi okul çıkışı.. delilik ya geçen trene dil çıkarıp el sallıyorum, aklından ne geçiyordu? diye sorma çünkü bende bilmiyorum. Şuursuzca yapılan bir şeydi, amaçsız. Kalbim temiz ya içimden geçmedi değil tanıdık çıkarsa nolur naparım nasıl açıklarım.. ondan bir gün sonra akşamında tam telefonu kapatmak üzereyken mesaj "ne zamandan beri trenlere dil çıkarıp el sallıyosun?" o an ki suratımı ve alnımdan soğuk soğuk terlerin nasıl aktığını görmeniz lazımdı, tam bir epic fail! aslında komik bir durum nasıl açıklayabilirsin ki, mallık işte :D ama mesaj atanın kim olduğuna yakınlık derecesinin ne olduğuna bakmak lazım. konuşmadığın bir arkadaşınsa ve uzun bir aradan sonra mesaj atıyorsa ve attığı mesajda senin trene dil çıkarıp el sallamandan ibaretse.. inanın durum zor, açıklaması daha da zor :)

ismini vermek istemiyorum ama bilen bilir zaten bu olayı anlattığım arkadaşlarım var. hala gülüyorum aklıma geldikçe. o trenin içinde olup kendimi görmeyi çok isterdim.aslında veya o trende onu da görmek isterdiim. çok inatçı biridir kendisi, çok şirin. Tanısanız çok seversiniz, o trenlere az binip gitmedim ona oralara, bilseniz neler yaptım nasıl bir dostluktu bu, şaşırırdınız. Biraz sıradışıydı çünkü, ne çok yakın ne çok uzak. nerde durucağını bildiğin biri, değişik işte ama çok iyi, komik. gerçekten komik. konuşurken birdenbire durup 'naber?' diyo, işte siz o zaman -sanırım anlatamam yaşamanız lazım-. değişik bir deneyim oldu benim için, şimdi görüşmesemde, çok sık konuşmasam da eski bir dost olarak değer veriliyo kendisine :) o zaman simdi ona burdan son günlerde çok sık dinledğim Jehan Barbur'dan Gidersen i armağan ediyorum :) 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder